روز شنبه 5 ذی القعده 1345 بعدازظهر از مکة معظمه بطرف مدینة منوره حرکت کرده در کنارة شهر مذکور نزول نمودیم باز مایان را عساکر سلطان حجاز حرکت داده قدری دورتر در وادی نزول کرده شب را در آنجا بخوبی صبح نمودیم بمعونت الهی وتاعصر تقریبا آنجا بودیم وقت عصر ار آنجا حرکت کرده رو بوادی فاطمه آوردیم که منزل دویّم است بنام وبمسافت اول بنده وآخوند ملا احمد فقط در توی یک شکدف بودیم (کجاوه) شب یکشنبه کناره مکه دوشنبه در وادی فاطمه سه شنبه در اسقاد بسر بردیم و مسافت این منزل بسیار دور بود که تقریبا بعداز ظهر از وادی فاطمه حرکت نمودیم میرفتیم تا به روز دیگر نصف النهار(ظهر) بود که به اسقاد رسیدیم وروز وادی فاطمه وشب اسقاد آخوند ملا احمد مریض بودند باندازه  که بنده را بکلی در خواب نگذاشتند سوای ان حرفهای که دایم میزدند یا سخن های زیادی که خدا میداند وقت سحر بود که از اسقاد بمنزل 4 که انرا خلّص مینا میدند رسیدیم آب آن منزل بسیار بد بود ولی بحمدالله بر بنده که چندان بد نمیگذشت سر حرکت  بسیار برای آب تقلا داشتند بنده هم بفکر آب رفتم تا اینکه 2 کوزه ویک قمقمی را پر نمودم وقت  بار کردن از بیکسی چنان کسی نبود که درست درفکر باشد تا شکدف را بر پشت شتر نهادیم شتر حرکت کردو شکدف افتاد امّا خدایتعالی فضل کرد که کوزه های مایان  نشکست والّا معطّل میماندیم واگر نه نمیدانم که بجان آخوند ملا احمد چه میگذشت –خدایتعالی برای من بیچاره بسازد – بر پشت شتر حین حرکت از خلص بین راه تحریر شد   چهارشنبه 9 ذیقعده 1345